Logo-scaled (2)

EN
IT
AR

پارکت چگونه ساخته میشود؟

نه تنها بین کفپوشها تفاوت وجود دارد بلکه در دنیای پارکتها هم تفاوت زیاد است. تفاوت اساسی بین ساخت پارکت است. با مطالعه این مقاله تفاوت بین نحوه ساخت پارکت چوبی و پارکت مهندسی شده را خواهید آموخت. این به شما کمک میکند تا پارکتی را که مناسب سبک زندگی شماست درست و آگاهانه انتخاب کنید.

در این مقاله خواهید خواند:

هر کدام دارای مزایا و معایبی است که باید از لحاظ نصب، مقاومت و زیبایی بررسی شود.

پارکت تمام چوب

تایل پارکت تمام چوب از یک قطعه چوب یک تکه ساخته میشود و ساختار کام و زبانه دارد. تایلها برای فینیش نهایی به کارخانه تحویل داده میشوند. در واقع ساخت پارکت از خود درخت شروع میشود. بعد از اینکه درختان به قطعات بزرگ بریده شدند، کیفیت درخت تعیین میشود. درختانی که برای پارکت انتخاب میشوند از زیبایی طبیعی برخوردارند و طرح، رگه و گره طبیعی دارند. کنده های انتخاب شده به قطعات نه چندان هموار برش میخورند.

پارکت تمام چوب ورسا

برای برش از روشهای مختلفی استفاده میشود که هر یک بر کیفیت و قیمت تخته ها اثرگذار است. در ادامه سه مورد از محبوبترین روشها را ذکر میکنیم:

 

  1. برش مسطح یا ساده (Flat or plain sawn): متدوال ترین نوع برش است. این برش نسبت به سایر برشها از تنوع و تغییرات بیشتری برخوردار است.
  2. برش یک چهارم (Quarter sawn): قبل از برش نوارهای چوب برای ساخت پارکت چوبی، کنده ها را در راستای طول تنه درخت به چهار قسمت تقسیم میکنند.
  3. برش ریفت (Rift sawn): کنده درخت در زوایی مختلف برش میخورند. این زوایا با زوایای برش یک چهارم فرق دارند. این نوع برش از برشهای دیگر گرانتر است. اما درعوض مقاومت و کیفیت بهتری را برای پارکت به همراه دارد.

 

سپس تخته های برش خورده درجه بندی میشوند. گام بعدی رنده کردن چهار طرف هر کنده است تا رد برشها صاف شده و به تخته هایی مسطح و هموار تبدیل شوند.

برش های مختلف چوب

پس از این مرحله دستگاهی در لبه تخته ها فرم کام و زبانه را ایجاد میکند تا زمان نصب تایلها محکم و دقیق درهم چفت شوند. ساختار کام و زبانه به تایل قابلیت انبساط و انقباض میدهد بدون آنکه هیچ فاصله ای بین تایلهای نصب شده ایجاد شود. کارگاه های کوچک که دستگاه ایجاد کام و زبانه را ندارند برای ابزار زدن لبه های تایلها از انواع فرزهای رومیزی یا زمینی استفاده میکنند.

گاهی در این مرحله تایلها فرایند پیچیده و سختی را طی میکنند تا ظاهر قدیمی و آنتیک بیابند. این فرایند هم به صورت دستی (مثلاً خراش دادن یا تراشیدن با دست) و هم با دستگاه (مثل برس زدن) قابل اجراست.

محصول نهایی یا با چند لایه فینیش و رنگ آمیزی میشود و یا ناتمام و بدون فینیش روانة بازار میشود. پارکت فینیش شده نصب آسانتری دارد، به ویژه برای افرادی که خودشان میخواهند پارکت را نصب کنند. اما پارکت بدون فینیش پس از نصب فینیش کار اجرا میشود و نسبت به نفوذ رطوبت مقاومتر است و ظاهر یکنواخت تری هم دارد.

بعضی از پارکتهای تمام چوب از بازیافت چوبهای ترمیم شده یا چوبهای قدیمی با فینیش مجدد، تولید میشوند. منبع این قبیل چوبها میتواند کفپوش انبارها و کارخانه ها و خانه های قدیمی یا حتی قایقهای غرق شده و چوبهای جنگلی در کف رودخانه ها و دریاچه ها باشد.

چوبهای اصلاح شده به قطعات کاربردی برای پارکت برش خورده، مسطح شده و فینیش میشوند. کار دست برای ایجاد ظاهری قدیمی و آنتیک، محصول را قیمتی و باارزش تر میکند.

مزیت اصلی پارکت تمام چوب طول عمر آن است. از آنجا که پارکت تمام چوب را میتوان بارها و بارها با ساب و ترمیم مجدد به زیبایی اولیه اش بازگرداند، زیبایی و یکپارچگی اولیة محصول به طور بالقوه حتی برای قرنها حفظ میشود.

پارکت مهندسی شده

پارکت مهندسی شده از چسباندن چند لایه چوب ساخته میشود که لایه رویی یک لایه از چوب بادوام است. به تخته سه لایی که زیر روکش قرار دارد هسته مرکزی یا اصلی هم گفته میشود. این هستة اصلی از چیدن و چسباندن تخته ها روی هم ولی در جهت مخالف ساخته میشوند.

پارکت مهندسی شده اپیک

به لحاظ مقاومت بُعد، این پارکت از پارکت تمام چوب مقاومتر است؛ مقاومت بعد به این معنی است که در واکنش به تغییرات دما و رطوبت احتمال انبساط و انقباض در تمام ابعاد محصول بسیار کم است. به کمک این ویژگی است که میتوان این نوع پارکت را با اطمینان روی سطوح بتنی یا انواع سیستمهای گرمایشی و سرمایشی کف نصب کرد. هرچه تعداد لاییها بیشتر، میزان مقاومت بعد بیشتر میشود و البته به قیمت محصول هم افزوده میشود.

سه روش مختلف برای تولید روکش چوبی که در بالای هسته اصلی پرس شده وجود دارد. علاوه بر ضخامت، شیوه برش هم بر قیمت اثرگذار است.

  1. برش خشک (Dry solid-sawn): چوب به آرامی با سطح رطوبت کم خشک میشود و برش میخورد. درنتیجه رطوبت داخلی سلولهای چوب دست نخورده باقی مانده و احتمال کاس شدن کم میشود.
  2. روکش گیری چرخشی (Rotary-peel): چوب را برای مدت زمان مشخصی در یک درجه حرارت خاص میجوشانند. پس از آماده شدن چوب، آن را با تیغه ای که از خارج به داخل کار میکند مانند مداد تراش برش داده و سپس به صورت فلت تحت پرس قرار میدهند. این حالت که محصول نهایی آن معمولاً رگه هایی شبیه تخته سه لا دارد، میتواند در اثر کاس شدن و تاب خوردن مشکلاتی ایجاد کند و دوباره به شکل اولیه خود برگردد.
  3. روکش گیری اسلایسی (Sliced-peel): شامل جوشاندن چوب برای مدت زمان مشخصی در یک درجه حرارت خاص است. پس از آماده سازی چوب، از انتها آن را برش داده و سپس پرِس میشود تا روکش ایجاد شود.

برش چوب

هر سه روش مزایا و معایب خود را دارند. روش اول کمترین عملکرد با بالاترین هزینه دارد، اما به دلیل فرآیند اره کردن، بهترین جذابیت بصری و ساختار دانه را دارد. الگوی دانه چنین به نظر میرساند که پارکت تمام چوب است. روش دوم بیشترین استفاده از مواد خام را با کمترین هزینه فراهم میکند، اما کمترین جذابیت بصری و ضعیفترین ساختار دانه را دارد. الگوی دانه شبیه تخته سه لا است. در مقایسه با روش دوم، روش سوم عملکرد بهتر با هزینه متوسط، جذابیت بصری و یکپارچگی ساختاری بهتری را فراهم می کند.

هرچه ضخامت روکش بیشتر شود، کیفیت پارکت مهندسی شده بالاتر است. ضخامت روکشها از 0.6 میلیمتر تا 6 میلیمتر است و از هر گونه چوبی ساخته میشود. اگر ضخامت روکش کمتر از 2 میلیمتر باشد، پارکت قابلیت سنباده، ترمیم و فینیش مجدد را نخواهد داشت. به محض چسباندن لایه ها، لبه ها برای ساختار زبانه و شیار یا برای سیستم کلیک-قفلِ بدون چسب ابزار میخورند.

چسب مورد استفاده برای چسباندن لایه ها به یکدیگر مهم است. چسبهای ارزانتر ممکن است فرمالدئید منتشر کنند. پارکتهای مهندسی شده که از کلاس E1 یا E0 یا سازگار با CARB باشند، از نظر فرمالدئید ایمن نیستند.

مانند پارکتهای تمام چوب، برخی از پارکتهای مهندسی شده فرایند های مربوط به ظاهر تایل، مانند خراش دادن یا برس زدن را تجربه میکنند تا به پارکتی با جلوه قدیمی و آنتیک تبدیل شوند. در این مرحله، محصول با چند لایه پوشش محافظ فینیش و رنگ آمیزی میشود. پارکت مهندسی شدة بدون فینیش هم وجود دارد، اما به اندازه پارکت تمام چوب بدون فینیش رایج نیست.

 

پارکت اشباع شده با اکریلیک

میتوان به وسیله اشباع چوب از رنگ و آکریلیک مایع که تمام سلولهای چوب را پر میکند و ساختار چوب را پشتیبانی میکند، پارکت مهندسی شده را برای حداکثر سایش تقویت کرد. این نوع پارکت بسیار مقاوم است، چه در برابر آسیب ناشی از ضربه، چه فرورفتگی و سایش ناشی از تردد زیاد. به چنین محصولی پارکت اشباع شده یا اکریلیک گویند.

از آنجا که رنگ به داخل چوب وارد میشود، رنگ تا اعماق لایه رویی نفوذ میکند. بنابراین نقاط فرسوده با رنگ متفاوت ظاهر نمی شوند و بخشهای در معرض آفتاب کمرنگ نمیشوند. برای پردازش روکش اشباع شده با اکریلیک، ابتدا چوب در خلاء قرار میگیرد تا تمام قندها و شیره ها از بین برود و سلولها خشک و خالی شوند. چیزی شبیه ساختار سلولی چوب پنبه.

اکریلیک مایع که متیل متاکریلات (MMA) نام دارد، برای جایگزینی شیره اصلی به سلولهای خالی وارد میشود. بعد از اینکه خشک شد، روکش را سنباده میزنند و به لایه اصلی میچسبانند. محصول نهایی، دوباره سنباده کاری شده و فینیش میشود. با این کار سطحی تا 300٪ سخت تر و با دوام تر از چوب طبیعی تولید می شود که یک گزینه عالی برای کاربرد در ساختمان های تجاری است.

پارکت اشباع شده با اکریلیک