در دکوراسیون داخلی، قرنیز عنصری کلیدی است که به نوعی پارکت را به دیوار رسانده و متصل میکند. درواقع قرنیز ابزاریست برای پوشش درز انبساط و انقباض تایلهای پارکت و همچنین محافظت دیوارها در برابر هر گونه آسیب احتمالی. پس از پایان نصب پارکت چوبی، قرنیز جدید نیز نصب میشود. در تئوری همه چیز روتین اما در عمل همه چیز متفاوت است. اول از همه خوب است بدانیم قرنیزها قطعاتی از MDF یا چوب و کاملاً مستقیم و بدون انحنا و کجی است. در صورتی که 99٪ دیوارها یا زیرکار کف صاف نیستند. از طرف دیگر اگر زیرکار کاملاً تراز نباشد پارکت جدید نیز صاف و هموار نخواهد بود. در هر دو صور نهایتاً این ناهمواریها شکافهای مختلفی در بالای قرنیز (در دیوار) و در زیر قرنیز (بالای پارکت) ایجاد میکند و احتمالاً در انتهای آن هم شکافهای جزئی ایجاد میشود.
ممکن است فکر کنید با این حساب کل طراحی و دکوراسیون خراب میشود. اما اینگونه نیست، چون بعد از نصب پارکت و نصب قرنیز، نوبت به مرحله دوم میرسد: نقاش. او از بتونه و پرکننده چوب استفاده میکند، بعد آن را سنباده زده و رنگ میکند. بنابراین این شکافهایی که در مرحله اول زمان نصب ایجاد شده بود، در مرحله دوم برطرف شده و از بین میروند.
گاهی اوقات یک قرنیز قدیمی در کار وجود دارد که حذف نشده تا با قرنیز تازه جایگزین شود. هنگام جدا کردن آن ممکن است به قسمت قابل رؤیت دیوار آسیب وارد شود. میزان آسیب به جنس و وضعیت گچ بستگی دارد. اما معمولاً خسارات حداقل ممکن است.
برای فینیش پارکت به دیوار ملزم به استفاده از قرنیز جدید نیستید. گزینه ای دیگر نیز موجود است؛ اصلاح قرنیز قدیم.
کارشناسان مورفلور در این مقاله 5 راه برای این موضوع پیشنهاد داده اند.
این گزینه بیشتر هنگامی استفاده میشود که قرنیزهای قدیمی قابل تغییر نیست، اما نتیجه نهایی باید با نتیجه حاصل از یک قرنیز جدید مطابق باشد.
در این حالت باید از زیر قرنیز موجود قطعه ای را برش زده تا فاصله کافی برای جا انداختن تایل پارکت جدید در زیر آن بدست آید. این فرآیند زمانبر است و برای حصول نتیجه درست و همچنین جلوگیری از آسیب دیدن کابلها یا لوله های مخفی در پشت کار، دقت و مراقبت مداوم در حین برش نیاز است. با این حال، همچنان خطر تماس تیغه برش با آنها وجود دارد؛ زیرا ممکن است دقیقاً کنار تخته قرار گرفته باشند.
در بعضی موارد ارتفاع قرنیز کمتر از 90 میلیمتر است و اگر ارتفاع پارکت جدید 20 میلیمتر باشد، قطعه باقیمانده قرنیز کاملاً کوچک خواهد بود. در این حالت توصیه میشود که قرنیز را عوض کنید.
ممکن است هنگام برش قرنیز و همچنین هنگام قرار دادن پارکت در زیر قرنیز، به ویژه آخرین قطعه پارکت، مقداری ورقه ورقه یا رنده شود. بنابراین احتمالاً پس از اتمام کار کمی رنگ یا مواد پرکننده لازم دارید.
این نوار درواقع ابزاری است از جنس چوب یا… . عرض آن از قرنیز خیلی کمتر بوده و در تمام طول آن انحنا یا فرورفتگی وجود دارد. این نوار چوبی مانند قرنیز، دور تا دور کار و روی کفپوش، پایین قرنیز استفاده میشود. سابق بر این برای اکثر چوبها استفاده میشده ولی امروزه مصرفش رو به کاهش است. این روش برای قرنیز ثابت در محل که قرار نیست تعویض شود و از برش زیرین نیز استفاده نمیشود، کاربرد دارد. با این نوار منحنی میتوان درزهای بین قرنیز و کفپوش را پوشاند. پیشنهاد میکنیم پاقرنیزی با رنگ قرنیز یکی باشد. توصیه ما این است تا حد امکان از این گزینه پرهیز شود. چون باعث میشود جلوه نهایی کفپوش و قرنیز مثل یک کار غیرحرفه ای یا شتابزده به نظر برسد. این نوارها به صورت خام و اولیه موجودند و باید جهت فینیش آنها را رنگ کرد.
اساس کار این ابزار نیز مانند پاقرنیزی است، اما کمی پنهانتر. وقتی قرنیز در محل ثابت بوده و قصد تعویض آن را ندارید و از روش برش زیرین نیز استفاده نمیکنید، روکش نواری MDF ابزاری کاربردی خواهد بود. درز بین کفپوش جدید و قرنیز با نوار MDF که روی تمام تخته های قرنیز ثابت میشود، پوشانده خواهد شد. در این شیوه میتوانید از MDF نازک 8 میلیمتری استفاده کنید که باید در محل از ورقهای MDF برش داده شود. این روش بسیار تمیزتر از پاقرنیزی است اما همان ایراد پاقرنیزی را دارد: افزایش فاصله از دیوار تا مکانی که مبلمان را میتوان قرار داد. همچنین هر زمان قرنیز تعویض شود، باید نوار جدید MDF هم دوباره استفاده شود. چون قبلاً کفپوش از مقابل قرنیز برش خورده است
این روش شکاف سایه نامیده میشود چون به دلیل ارتفاع کم اجازه ورود نور نمیدهد، بنابراین سایه انتهای پایین فرورفتگی را میپوشاند. شکاف سایه ضرورت قرنیز جهت پوشاندن درز انبساط را به کلی از بین میبرد، زیرا درز انبساط در داخل شکاف سایه تمام میشود. این راه حل بیشتر برای اهداف طراحی استفاده میشود که حس دیوارهای جدا از کف را القا میکند و بسیار زیبا به نظر میرسد. برای دستیابی به این فینیش، باید از اولین مراحل نقشه کشی برنامه ریزی و طراحی دقیق انجام شود. زیرا باید دیوارها به گونه ای ساخته شوند تا بتوانند شکاف تورفتگی در دیوار، همان شکاف سایه، را در خود جای دهند. این راه حل برای زندگی روزمره چندان کاربردی نیست چون در قسمت پایین دیواره به مراقبتهای زیادی نیاز دارد. چرا که این قسمت هم در اثر سایش با اشیای مختلف مستعد کثیفی و هم در اثر ضربات تصادفی آماده آسیب است. بنابراین کلا این روش هنگام تمیز کردن به توجه بیشتری نیاز دارد.
این ابزار بسیار زیبا و تمیز و ساده به نظر میرسد، در عین حال کمترین استفاده و توصیه به عنوان جایگزین قرنیز را دارد. این شیوه شامل نصب پارکت چوبی با درز انبساط که دقیقاً با یک خط دقیق موازی دیوار برش خورده باشد، میشود. سپس شکاف انبساطی کوچک با یک پرکننده انعطاف پذیر که برای پارکت چوبی طراحی شده و جاذب حرکتهای افقی کف است، پر میشود. هنگام عملی کردن این نوع فینیشهای پیرامونی برای پارکتهای چوبی محدودیتهایی وجود دارد:
فقط با پارکت مهندسی با کیفیت بالا کار میکند، در غیر این صورت به دلیل نسبت انبساط بالا، ممکن است کف خراب شود. برای سطوح بزرگ هم قابل استفاده نیست، باز هم به دلیل انبساط. به لحاظ عملی، بعد از سایر گزینه هاست چون بخشهای پایینی دیوار در معرض آسیبهای بالقوه بوده و طی سالیان احتمالاً نیاز شود پرکننده تعویض شود چرا که انعطاف پذیر بوده و به راحتی آسیب میبیند. هرچند همچنان فوق العاده به نظر میرسد.
در پایان این را بگوییم که نصب پارکت چوبی و نصب قرنیز هر دو نیاز به دقت و حوصله و تخصص دارد. برای هر گونه کمکی میتوانید با گروه نصب پارکت چوبی مورفلور تماس بگیرید.
برچسب ها: درز انبساط و انقباض، پارکت، کفپوش، درز انبساط، پا قرنیزی، قرنیز قدیم، قرنیز جدید، نصب پارکت، نصب قرنیز
